Moeilijke arbeidsmarkt tot 2018
De arbeidsmarkt vertoont de komende jaren nog een moeizaam beeld. Volgens het recente rapport van het ROA zal de werkgelegenheid nauwelijks groeien tot 2018.
Er is in deze periode wel een flinke vervangingsvraag van 1,2 miljoen banen die moeten worden ingevuld (nog werk genoeg voor recruiters dus). Er zijn ook nog kandidaten genoeg want naast de 650.000 werklozen van dit moment zullen er nog 1,66 miljoen nieuwe mensen de arbeidsmarkt betreden tot 2018. Een gat van bijna 1 miljoen banen….
Sorteermachine
De arbeidsmarkt is een hele complexe sorteermachine. Met 650.000 werklozen en 1,66 miljoen nieuwe mensen zou je zeggen keus genoeg. Maar zo werkt dat niet. Voor elke van die 1,2 miljoen vacatures zal de sorteermachine op gang komen. Niet alleen werkzoekenden maar ook mensen met een baan doen mee in dit sorteerproces. Nauwgezet worden kandidaten gesorteerd en doorgeschoven. Net zolang tot de
ideale kandidaat op de juiste baan terecht komt. Mensen met minder goede mogelijkheden (langdurig werklozen en onervaren jongeren) worden in deze machine helaas vaak weggesorteerd naar de zijkant: minder aantrekkelijke banen of werkloosheid.
Overheidsingrijpen
Werkloosheid is een vervelend probleem. Heel vervelend voor de persoon zelf, maar het kost de
samenleving/overheid ook veel geld. WW, bijstand en de uitvoeringskosten lopen behoorlijk in de papieren. En dit geld wordt opgebracht door de werkende Nederlanders. We betalen allemaal een beetje mee voor diegenen die niet hun eigen inkomen kunnen verdienen. Het is op zich vreemd dat de samenleving/overheid nauwelijks instrumenten heeft om de arbeidsmarkt te beïnvloeden. Werkloosheid is op individueel niveau geregeld en voor doelgroepen wordt nog wel eens wat gedaan. Maar over het algemeen laten we het functioneren van de arbeidsmarkt over aan de wetten van vraag en aanbod.
Hierdoor blijft de sorteermachine intact: een dure en complexe oplossing.
Het zou helemaal niet zo gek zijn als de overheid in de werking van die sorteermachine kan ingrijpen om de vervelende werkloosheid te beïnvloeden. Wat gewild is en dus schaars zou duurder moeten zijn. En wat minder populair is goedkoper.
Nieuw plan: Arbeidsmarktbelasting
Ik stel daarom voor om het werkgeversdeel van de WW premie (circa 2,3%) af te schaffen. Hiervoor in de plaats komt een arbeidsmarktbelasting. Voor elke vacature die een werkgever invult met een niet-werkloze betaalt hij bijv. 5000 euro (met een sofinummercheck makkelijk te controleren en uit te voeren). Neemt hij iemand aan uit WW of Bijstand dan betaalt de werkgever niets. Wie veel schaarse mensen aanneemt betaalt dus meer, en draagt dus meer bij aan de kosten van werkloosheid. Minder gewilde mensen worden financieel aantrekkelijker. Een eenvoudig en simpel instrument om de arbeidsmarkt te
beïnvloeden. Werkgevers gaan hopelijk creatiever om met de invulling van hun vacatures omdat dit geld scheelt. En het aannemen van een werkloze levert de overheid weliswaar geen geld op, maar het scheelt een uitkering. Het zal we te simpel zijn om in dit ingewikkelde overlegland voor elkaar te krijgen.
Laat ik daarom afsluiten met een simpele Nieuwjaarswens: de beste Mensen voor 2014!
De arbeidsmarkt vertoont de komende jaren nog een moeizaam beeld. Volgens het recente rapport van het ROA zal de werkgelegenheid nauwelijks groeien tot 2018.
Er is in deze periode wel een flinke vervangingsvraag van 1,2 miljoen banen die moeten worden ingevuld (nog werk genoeg voor recruiters dus). Er zijn ook nog kandidaten genoeg want naast de 650.000 werklozen van dit moment zullen er nog 1,66 miljoen nieuwe mensen de arbeidsmarkt betreden tot 2018. Een gat van bijna 1 miljoen banen….
Sorteermachine
De arbeidsmarkt is een hele complexe sorteermachine. Met 650.000 werklozen en 1,66 miljoen nieuwe mensen zou je zeggen keus genoeg. Maar zo werkt dat niet. Voor elke van die 1,2 miljoen vacatures zal de sorteermachine op gang komen. Niet alleen werkzoekenden maar ook mensen met een baan doen mee in dit sorteerproces. Nauwgezet worden kandidaten gesorteerd en doorgeschoven. Net zolang tot de
ideale kandidaat op de juiste baan terecht komt. Mensen met minder goede mogelijkheden (langdurig werklozen en onervaren jongeren) worden in deze machine helaas vaak weggesorteerd naar de zijkant: minder aantrekkelijke banen of werkloosheid.
Overheidsingrijpen
Werkloosheid is een vervelend probleem. Heel vervelend voor de persoon zelf, maar het kost de
samenleving/overheid ook veel geld. WW, bijstand en de uitvoeringskosten lopen behoorlijk in de papieren. En dit geld wordt opgebracht door de werkende Nederlanders. We betalen allemaal een beetje mee voor diegenen die niet hun eigen inkomen kunnen verdienen. Het is op zich vreemd dat de samenleving/overheid nauwelijks instrumenten heeft om de arbeidsmarkt te beïnvloeden. Werkloosheid is op individueel niveau geregeld en voor doelgroepen wordt nog wel eens wat gedaan. Maar over het algemeen laten we het functioneren van de arbeidsmarkt over aan de wetten van vraag en aanbod.
Hierdoor blijft de sorteermachine intact: een dure en complexe oplossing.
Het zou helemaal niet zo gek zijn als de overheid in de werking van die sorteermachine kan ingrijpen om de vervelende werkloosheid te beïnvloeden. Wat gewild is en dus schaars zou duurder moeten zijn. En wat minder populair is goedkoper.
Nieuw plan: Arbeidsmarktbelasting
Ik stel daarom voor om het werkgeversdeel van de WW premie (circa 2,3%) af te schaffen. Hiervoor in de plaats komt een arbeidsmarktbelasting. Voor elke vacature die een werkgever invult met een niet-werkloze betaalt hij bijv. 5000 euro (met een sofinummercheck makkelijk te controleren en uit te voeren). Neemt hij iemand aan uit WW of Bijstand dan betaalt de werkgever niets. Wie veel schaarse mensen aanneemt betaalt dus meer, en draagt dus meer bij aan de kosten van werkloosheid. Minder gewilde mensen worden financieel aantrekkelijker. Een eenvoudig en simpel instrument om de arbeidsmarkt te
beïnvloeden. Werkgevers gaan hopelijk creatiever om met de invulling van hun vacatures omdat dit geld scheelt. En het aannemen van een werkloze levert de overheid weliswaar geen geld op, maar het scheelt een uitkering. Het zal we te simpel zijn om in dit ingewikkelde overlegland voor elkaar te krijgen.
Laat ik daarom afsluiten met een simpele Nieuwjaarswens: de beste Mensen voor 2014!
