Wat je van Beren leren kan….
Beren zijn uitstekende vissers! Ik heb het nooit “live” gezien maar wel op een van die vele digitale zenders. Ze zitten rustig op een rots in of aan een snelstromende rivier. Ze kijken en kijken en wachten geduldig af tot de juiste vis van het
juiste formaat voorbij komt en Pats! met een doelgerichte klap hebben ze een sappige rode zalm te pakken. Het juiste plekje, goed kijken en op het juiste moment toeslaan. Ook de ervaren visser aan uw lokale kanaal of riviertje, met pet en paraplu, zal dit beamen; het juiste stekje, veel geduld en als de dobber beweegt plotseling tot actie overgaan na uren stil zitten. Vissen is een vak en niet iedereen kan dat. Er zijn natuurlijk ook andere vistechnieken: Met een enorm sleepnet door het water gaan en kijken wat je opvist en het niet-bruikbare weer teruggooien. Fuiken uitzetten en die om de zoveel tijd leeghalen. De techniek die je gebruikt, verschilt per soort vis dat je wilt vangen en de
locatie. Je schijnt tegenwoordig ook nog in vijver op een forellenkwekerij met en hengel een
gemaximeerd aantal forellen te kunnen gaan vangen, maar of we dat nog vissen
kunnen noemen? of is dat een soort van campus recruitment?
Recruitment is ook vak, en het lijkt ook sterk op vissen. Locatie, te gebruiken techniek en geduld bepalen het succes. En voor het vakmanschap van een “beregoeie” recruiter heb ik diep respect. Het is alleen geen beschermd vak, je hebt er zelfs geen “visvergunning” voor nodig. Voor bepaalde technieken bestaan certificeringen, maar over het algemeen weet je als opdrachtgever en kandidaat niet met wat voor
een recruiter je te maken hebt.
Heb je als organisatie een “beregoeie” tot je beschikking die meerdere technieken beheerst, over geduld en slagkracht beschikt, koester deze dan: je gaat hem of haar nog hard nodig hebben. Maar schrik niet als blijkt dat jouw recruiter er eigenlijk een van het andere uiterste is; de “bijbelse”,die met een bordje “I m Hiring!” verwacht dat zijn netten vanzelf vollopen als in de wonderbare visvangst.
En dat is jammer. Wat mij betreft wordt het hoog tijd dat er aan enige kwaltiteitsnormen wordt gewerkt in deze beroepsgroep. Wat mij betreft door opdrachtgevers, kandidaten en de recruiters zelf. En dan liever geen ingewikkeld certificeringsysteem met cursussen of zo. Maar een simpel beoordelingsysteem met
“likes”of “stars”.
(dit blog-bericht is eerder geplaatst op www.recruitingroundtable.nl/)
Beren zijn uitstekende vissers! Ik heb het nooit “live” gezien maar wel op een van die vele digitale zenders. Ze zitten rustig op een rots in of aan een snelstromende rivier. Ze kijken en kijken en wachten geduldig af tot de juiste vis van het
juiste formaat voorbij komt en Pats! met een doelgerichte klap hebben ze een sappige rode zalm te pakken. Het juiste plekje, goed kijken en op het juiste moment toeslaan. Ook de ervaren visser aan uw lokale kanaal of riviertje, met pet en paraplu, zal dit beamen; het juiste stekje, veel geduld en als de dobber beweegt plotseling tot actie overgaan na uren stil zitten. Vissen is een vak en niet iedereen kan dat. Er zijn natuurlijk ook andere vistechnieken: Met een enorm sleepnet door het water gaan en kijken wat je opvist en het niet-bruikbare weer teruggooien. Fuiken uitzetten en die om de zoveel tijd leeghalen. De techniek die je gebruikt, verschilt per soort vis dat je wilt vangen en de
locatie. Je schijnt tegenwoordig ook nog in vijver op een forellenkwekerij met en hengel een
gemaximeerd aantal forellen te kunnen gaan vangen, maar of we dat nog vissen
kunnen noemen? of is dat een soort van campus recruitment?
Recruitment is ook vak, en het lijkt ook sterk op vissen. Locatie, te gebruiken techniek en geduld bepalen het succes. En voor het vakmanschap van een “beregoeie” recruiter heb ik diep respect. Het is alleen geen beschermd vak, je hebt er zelfs geen “visvergunning” voor nodig. Voor bepaalde technieken bestaan certificeringen, maar over het algemeen weet je als opdrachtgever en kandidaat niet met wat voor
een recruiter je te maken hebt.
Heb je als organisatie een “beregoeie” tot je beschikking die meerdere technieken beheerst, over geduld en slagkracht beschikt, koester deze dan: je gaat hem of haar nog hard nodig hebben. Maar schrik niet als blijkt dat jouw recruiter er eigenlijk een van het andere uiterste is; de “bijbelse”,die met een bordje “I m Hiring!” verwacht dat zijn netten vanzelf vollopen als in de wonderbare visvangst.
En dat is jammer. Wat mij betreft wordt het hoog tijd dat er aan enige kwaltiteitsnormen wordt gewerkt in deze beroepsgroep. Wat mij betreft door opdrachtgevers, kandidaten en de recruiters zelf. En dan liever geen ingewikkeld certificeringsysteem met cursussen of zo. Maar een simpel beoordelingsysteem met
“likes”of “stars”.
(dit blog-bericht is eerder geplaatst op www.recruitingroundtable.nl/)
