
In mijn contacten met bedrijven en organisaties de afgelopen jaren is “de vergrijzing en ontgroening” vaak onderwerp van gesprek geweest. En, gemiddeld gesproken, is men daar nog niet echt mee bezig. “Natuurlijk, we weten dat het eraan komt maar dat duurt nog even. Eerst maar de crisis overleven…”
En die directeur of HR manager die al wel eens gekeken heeft naar zijn personeelsbestand komt meestal niet veel verder dan ”de gemiddelde leeftijd van mijn personeel is 49 jaar. Daarom nemen we bij voorkeur jongere mensen aan, om dit gemiddelde om laag te krijgen”, ik heb het regelmatig horen vertellen.
Verjongen om de vergrijzing tegen te gaan leidt tot de spagaat van de vergrijzing: je neemt jonge en onervaren mensen aan en oud en ervaren gaat met pensioen. Ik weet niet of u het wel eens geprobeerd hebt maar een spagaat kan behoorlijk pijnlijk zijn.
Ik raad iedereen aan toch even wat meer tijd en aandacht te geven aan de opbouw van het personeelsbestand: Wie gaan er de komende jaren met pensioen? Zitten die op kritische functies? Verliezen we daarmee kennis en ervaring? Hebben we de juiste opvolgers in huis? Nu iemand aannemen van 49 jaar om iemand van 65 op te volgen kan een heel verstandige keuze zijn: hij of zij kan nog 18 jaar voor je werken en heeft de juiste kennis en ervaring die je nodig hebt om bijvoorbeeld de jongeren te begeleiden. Je gemiddelde leeftijd blijft gelijk, maar de opbouw van je personeelsbestand wordt stabieler. En twee onervaren medewerkers aannemen kan nu ook precies de doorstroom faciliteren van die dertiger die over twee jaar een gat in het middenkader moet gaan opvullen.
Er komt toch wat meer bij kijken dan alleen de gemiddelde leeftijd op de opbouw van
je personeelsbestand te beheersen. Het kost wat tijd en aandacht maar voorkomt
een pijnlijke spagaat…
En die directeur of HR manager die al wel eens gekeken heeft naar zijn personeelsbestand komt meestal niet veel verder dan ”de gemiddelde leeftijd van mijn personeel is 49 jaar. Daarom nemen we bij voorkeur jongere mensen aan, om dit gemiddelde om laag te krijgen”, ik heb het regelmatig horen vertellen.
Verjongen om de vergrijzing tegen te gaan leidt tot de spagaat van de vergrijzing: je neemt jonge en onervaren mensen aan en oud en ervaren gaat met pensioen. Ik weet niet of u het wel eens geprobeerd hebt maar een spagaat kan behoorlijk pijnlijk zijn.
Ik raad iedereen aan toch even wat meer tijd en aandacht te geven aan de opbouw van het personeelsbestand: Wie gaan er de komende jaren met pensioen? Zitten die op kritische functies? Verliezen we daarmee kennis en ervaring? Hebben we de juiste opvolgers in huis? Nu iemand aannemen van 49 jaar om iemand van 65 op te volgen kan een heel verstandige keuze zijn: hij of zij kan nog 18 jaar voor je werken en heeft de juiste kennis en ervaring die je nodig hebt om bijvoorbeeld de jongeren te begeleiden. Je gemiddelde leeftijd blijft gelijk, maar de opbouw van je personeelsbestand wordt stabieler. En twee onervaren medewerkers aannemen kan nu ook precies de doorstroom faciliteren van die dertiger die over twee jaar een gat in het middenkader moet gaan opvullen.
Er komt toch wat meer bij kijken dan alleen de gemiddelde leeftijd op de opbouw van
je personeelsbestand te beheersen. Het kost wat tijd en aandacht maar voorkomt
een pijnlijke spagaat…